-
1 spółgłoska
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl; -ek; f* * *f.Gen.pl. -ek fon. consonant; spółgłoska dźwięczna/bezdźwięczna voiced/voiceless consonant; spółgłoska zwarta stop consonant, stop; spółgłoska szczelinowa fricative; spółgłoska zwarto-szczelinowa affricate; spółgłoska wargowa labial consonant; spółgłoska zębowa dental consonant.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spółgłoska
-
2 zwarty
adj* * *a.1. (= gęsty) dense; (= ciasny) tight.2. ( o społeczności) close-knit.3. (= jednomyślny) (o froncie, rodzinie) united.4. (= spójny) (o kompozycji, opowiadaniu) pithy.5. fon. stop; spółgłoska zwarta stop (consonant).6. szyk zwarty wojsk. close formation.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwarty
См. также в других словарях:
spółgłoska — ż III, CMs. spółgłoskasce; lm D. spółgłoskasek jęz. «głoska, której artykulacja polega na kontakcie narządów artykułujących (od szczeliny do zwarcia) i która bez połączenia z samogłoską nie tworzy sylaby» Spółgłoska dźwięczna, bezdźwięczna.… … Słownik języka polskiego
b — 1. «druga litera alfabetu łacińskiego (i polskiego) oznaczająca spółgłoskę b» Małe b, duże B. 2. «spółgłoska dwuwargowa zwarta, twarda, dźwięczna» 3. «litera oznaczająca w numeracji porządkowej: drugi; w numeracji liczbowej używana dla… … Słownik języka polskiego
d — 1. «litera alfabetu odpowiadająca spółgłosce d» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, twarda, zwarta, dźwięczna» 3. muz. «drugi stopień gamy C dur» ∆ D dur «nazwa tonacji albo skali durowej (majorowej)» Koncert D dur. ∆ d moll «nazwa tonacji… … Słownik języka polskiego
g — 1. «litera oznaczająca spółgłoskę g» 2. «spółgłoska tylnojęzykowa, zwarta, dźwięczna» 3. muz. «piąty dźwięk w diatonicznym szeregu podstawowym; w systemie solmizacyjnym: sol» ∆ G dur «gama i tonacja durowa z jednym krzyżykiem» ∆ g moll «gama i… … Słownik języka polskiego
k — 1. «litera oznaczająca spółgłoskę k» 2. «spółgłoska tylnojęzykowa, zwarta, twarda, bezdźwięczna» … Słownik języka polskiego
n — 1. «litera alfabetu odpowiadająca spółgłosce n» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, zwarta, nosowa, dźwięczna» … Słownik języka polskiego
p — 1. «litera alfabetu łacińskiego oznaczająca spółgłoskę p» 2. «spółgłoska wargowa, twarda, zwarta, bezdźwięczna» … Słownik języka polskiego
t — 1. «litera oznaczająca spółgłoskę t» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, zwarta, bezdźwięczna» … Słownik języka polskiego
